Tytuł: Piwnica. Łaźnie Zamkowe. Poczekalnia
Rodzaj obiektu: wnętrza
Wytworzenie obiektu - miejsce: Łańcut (Europa, Polska)
Słowa kluczowe: sklepienie; wnętrza; Alfred Antoni Potocki; Łaźnie Zamkowe; Łaźnie Rzymskie
Czas powstania: 1928
Architekci: Tadeusz Dachowski (?)
Najbardziej nowoczesną realizacją w łańcuckim zamku ostatniego ordynata Alfreda Antoniego Potockiego w międzywojniu XX wieku były, powstałe w 1928 roku w części piwnic, tzw. Rzymskie Łaźnie, do których wchodzi się z parterowego, północnego korytarza. Innym sposobem komunikacji pomiędzy łaźniami a wszystkimi kondygnacjami była winda. Ten rekreacyjny kompleks, jaki tworzą wyłożone porcelanowymi płytkami lub boazerią i ozdobione dekoracją malarską sklepione komnaty, przeznaczony był do szeroko pojętej odnowy fizycznej: ćwiczeń, masażu, elektro i hydroterapii. Zainstalowano w nich cały system nowoczesnych wanien i urządzeń balneologicznych i gimnastycznych. Łaźnie urządzone były bardzo wykwintnie: schodzi się do nich szerokimi, paradnymi schodami. Poczekalnia i bar z dekoracją malarską ścian i sklepienia, z ciężkimi kotarami pomiędzy pomieszczeniami, oświetlają dyskretnie kinkiety. Stoją tam skórzane klubowe fotele i kanapy, a w barze wysoki pulpit i stołki. Ordynat zapraszał do łaźni swoich gości– bywanie w nich stało się jedną z łańcuckich atrakcji.
Poczekalnia do której prowadzą schody jest wnętrzem na planie prostokąta ze sklepieniem krzyżowym, z wysoką, drewnianą płycinową boazerią oraz trzema drewnianymi portalami ujmującymi otwór klatki schodowej i wejścia do dwóch korytarzy w ścianie wschodniej i południowej. W zwieńczeniu portali w ścianie wschodniej i zachodniej z pseudopalmetą, w zwieńczeniu portalu w ścianie południowej z kartuszem i datą 1928. Na ścianie północnej wieszak w formie płyciny boazeryjnej z listwą z wieszakami zwieńczonej tympanonem, po bokach której dwa prostokątne lustra w płaskich drewnianych ramach. Ściany i sklepienie mają dekorację malarską przede wszystkim z motywami kwiatów, rocailli, kampanul i kwiatonów. Podłoga drewniana.
Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Łańcut. Dzieje rezydencji Potockich. Bosz , 2009r, s. 125-126.
Paterak Marta, Łaźnie i elektroterapia w zamku w Łańcucie, Biuletyn GBL, Nr 349, 1994, s.83.
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s. 45.
Silber J.S, /Inwentarz fideikomisowy/, 1932, maszynopis, Archiwum MZŁ, R/55, k.96.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
Nota popularyzatorska:
Nazwy historyczne: Poczekalnia
Nazwy inne:
Czas powstania: 1928
Architekci: Tadeusz Dachowski (?)
Najbardziej nowoczesną realizacją w łańcuckim zamku ostatniego ordynata Alfreda Antoniego Potockiego w międzywojniu XX wieku były, powstałe w 1928 roku w części piwnic, tzw. Rzymskie Łaźnie, do których wchodzi się z parterowego, północnego korytarza. Innym sposobem komunikacji pomiędzy łaźniami a wszystkimi kondygnacjami była winda. Ten rekreacyjny kompleks, jaki tworzą wyłożone porcelanowymi płytkami lub boazerią i ozdobione dekoracją malarską sklepione komnaty, przeznaczony był do szeroko pojętej odnowy fizycznej: ćwiczeń, masażu, elektro i hydroterapii. Zainstalowano w nich cały system nowoczesnych wanien i urządzeń balneologicznych i gimnastycznych. Łaźnie urządzone były bardzo wykwintnie: schodzi się do nich szerokimi, paradnymi schodami. Poczekalnia i bar z dekoracją malarską ścian i sklepienia, z ciężkimi kotarami pomiędzy pomieszczeniami, oświetlają dyskretnie kinkiety. Stoją tam skórzane klubowe fotele i kanapy, a w barze wysoki pulpit i stołki. Ordynat zapraszał do łaźni swoich gości– bywanie w nich stało się jedną z łańcuckich atrakcji.
Poczekalnia do której prowadzą schody jest wnętrzem na planie prostokąta ze sklepieniem krzyżowym, z wysoką, drewnianą płycinową boazerią oraz trzema drewnianymi portalami ujmującymi otwór klatki schodowej i wejścia do dwóch korytarzy w ścianie wschodniej i południowej. W zwieńczeniu portali w ścianie wschodniej i zachodniej z pseudopalmetą, w zwieńczeniu portalu w ścianie południowej z kartuszem i datą 1928. Na ścianie północnej wieszak w formie płyciny boazeryjnej z listwą z wieszakami zwieńczonej tympanonem, po bokach której dwa prostokątne lustra w płaskich drewnianych ramach. Ściany i sklepienie mają dekorację malarską przede wszystkim z motywami kwiatów, rocailli, kampanul i kwiatonów. Podłoga drewniana.
Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Łańcut. Dzieje rezydencji Potockich. Bosz , 2009r, s. 125-126.
Paterak Marta, Łaźnie i elektroterapia w zamku w Łańcucie, Biuletyn GBL, Nr 349, 1994, s.83.
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s. 45.
Silber J.S, /Inwentarz fideikomisowy/, 1932, maszynopis, Archiwum MZŁ, R/55, k.96.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska
