Tytuł: Joanna de Chantal
Rodzaj obiektu: rysunek; malarstwo
Wytworzenie obiektu - osoba / autor: Kopia z Philipa Champaigne
Datowanie opisowe: XIX wiek > 2. połowa XIX wieku
Wytworzenie obiektu - miejsce: nieznane
Technika: malarskie > farba > olej
Tworzywo: przetworzony > tekstylia > tkanina > płótno
Wymiar - szerokość: 99 cm
Wymiar - wysokość: 116 cm
Słowa kluczowe: apartament; dekoracja; wyposażenie; olej; płótno
Nabycie - sposób: decyzja administracyjna
Nota popularyzatorska:
Portret przedstawiający świętą, założycielkę Zakonu wizytek, jest to XIX w kopia z XVII w obrazu, powstałego w kręgu Philippe de Champaigne. Portret przedstawia zakonnicę ubraną w strój zakonny wizytek, na ciemnym, neutralnym tle. Joanna de Chantal (ur. 1572 Dijon zm w 1641 w Moullins) wychowana przez opiekunkę i ojca (matka zmarła, gdy święta miała 2,5 roku) otrzymała staranne wykształcenie. Po ukończeniu 20 lat wyszła za mąż za barona Krzysztofa de Rebutin Chantal, z którym miała sześcioro dzieci. W 1601 r mąż zginął na polowaniu, a Joanna dziećmi przeniosła się do ojca i poświęciła wychowaniu potomstwa. Po spotkaniu ze św. Franciszkiem Salezym, który stał się przewodnikiem duchowym poświęciła się służbie ubogim i potrzebującym. Po śmierci męża złożyła śluby czystości. W 1610 r przeniosła się z Dijon do Annecy, gdzie, wspólnie z Franciszkiem Salezym założyli pierwszy klasztor nowego zgromadzenia - Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny - sióstr wizytek. Zmarła podczas podróży w Moullins 13. XII 1641 r. Została zaliczona w poczet błogosławionych przez papieża Benedykta XIV, a kanonizowana przez papieża Klemensa XIII w 1767 r. Na łańcuckim obrazie w prawym górnym rogu widnieje data MDCXXXVI. Philippe de Champaigne (ur. 1602 w Brukseli, zm, w 1676 w Paryżu) z pochodzenia był Flamandem, ale uważany jest za francuskiego malarza epoki baroku. Był nadwornym malarzem Marii Medycejskiej, Ludwika XIII i kardynała Mazarina. W jego obrazach charakterystyczny jest brak dynamiki, kompozycja statyczna, realizm w przedstawianiu osób portretowanych oraz użycie chłodnych, stonowanych barw (jak na łańcuckim obrazie). W portretach stosował pogłębioną analizę psychologiczną, odtwarzał wiernie szczegóły fizjonomii, a samą postać przedstawiał na neutralnym tle, względnie na tle kotary. W obrazach religijnych, które chętnie tworzył starał się wiernie odtwarzać tekst biblijny. Przedstawieniu łańcuckiemu towarzyszy napis: "Veritable portrait de S te Jeanne Françoise de Chantal Fondatrice de l ordre de la Visitation".
Bożena Rybkowska
