Dyrektorzy

Figurka Matki Boskiej, wolnostojąca, z kolekcji Potockich, srebro, przełom XVIII / XIX wiek. Przedstawia Matkę Bożą Bolesną ukazaną en pied, stojącą, z lewą ręką opuszczoną w dół, a prawą ,zgiętą w łokciu, podtrzymuje brzeg szaty na piersiach wskazując na odsłonięte  serce w glorii, przebite mieczem. Maria jest ubrana w długą suknię przewiązaną pod biustem, i narzucony na nią płaszcz spięty pod szyją, rozchylony na piersiach, bogato udrapowany. Płaszcz przewieszony przez prawe przedramię Matki Boskiej tworzy na lewym boku fałd w typie misowym, na głowie Marii maforion. Nogi Marii bose. Figurka ustawiona jest na prostopadłościennej czarnej płytce, na frontowej ściance płytki srebrna tabliczka (kiedyś złocona) z wygrawerowanym napisem „JERZY POTOCKI (16 MAJA 19090 BABUNI POTOCKIEJ”. Ofiarodawcą figurki był Jerzy Potocki (1889 – 1961)syn Romana Potockiego III ordynata łańcuckiego i Elżbiety z Radziwiłłów Potockiej, brat Alfreda ostatniego ordynata. Był senatorem, dyplomatą, adiutantem Józefa Piłsudskiego, od 1933 w służbie dyplomatycznej pierwsze w Rzymie, później w Turcji i ostatecznie w Waszyngtonie, Po wybuchu II wojny pozostał na placówce w USA do 14 grudnia 1940 roku w Genewie. Obdarowaną była Maria Klementyna z Sanguszków Potocka (ur. w marcu 1830 r w Sławucie, zm. w październiku 1903 r we Lwowie), córka Romana Sanguszko i Natalii Potockiej. Matka zmarła 8 miesięcy po urodzeniu Marii, a ojciec za udział w powstaniu listopadowym został zesłany na Syberię. Marię wychowywali dziadkowie Eustachy Sanguszko i jego żona Klementyna Czartoryska. W 1851 r Maria wyszła za mąż za Alfreda Józefa Potockiego, II ordynata łańcuckiego, który był jej kuzynem, starszym od niej o trzynaście lat.

Przemysław Kucia