Dyrektorzy

Komplet na jednego konia od uprzęży poste à la française Francja, k. XIX wieku.
Zasoby szorowni  łańcuckich zostały w latach 20. XX wieku wzbogacone przez uprzęże hrabiego Mikołaja Potockiego pochodzące z jego stajni paryskich przy Av. Friedland. Po śmierci hrabiego w 1921 roku, jako część spadku po nim, uprzęże i wyposażenie szorowni paryskiej, która tak jak łańcucka Galowa Szorownia w Stajniach Zamkowych, była wyjątkowo wytworną masztarnią-salonem, przewiezione zostały do Łańcuta, bowiem swoim sukcesorem Mikołaj Potocki wyznaczył odległego kuzyna Alfreda Antoniego, IV ordynata. Pośród paryskich ruchomości, poza meblami i cennymi bibelotami oraz jeździeckimi akcesoriami znalazły się rozwieszone na boazerii ścian komplety wyjazdowych uprzęży. Najbardziej efektowna była uprząż poste à la française składająca się z kilkunastu pojedynczych kompletów, jakie były używane w wielokonnych, o różnej ilości koni, zaprzęgach. Uszyta z czarnej lakierowanej skóry ma bardzo szeroki napierśnik a zamiast skórzanych pasów pociągowych postronki ze sznura, tylko w części lamowane skórą. Najbardziej efektowne jest ogłowie z żółtym naczółkiem, ozdobionym sierścią borsuczą oraz żółty, ozdobiony także z borsuczą sierścią pas naszyjny z kulistymi dzwonkami. Okucia przy uprzęży wykonane są z mosiądzu, na okularach ogłowia i nagrzbietniku z ażurowymi owalnymi emblematami heraldycznymi ze złotą Pilawą otoczoną banderolą z zawołaniem Scutum opponebat scutis.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska