Dyrektorzy

Para wazek porcelanowych z przykrywkami, na podstawie z brązu. Dno okrągłe, brzusiec rozszerzający się ku górze, uwypuklający się, przechodzi w krótką szyjkę. Na szyjkę nałożono kopulastą przykrywkę z uchwytem w kształcie „psa Fo”/”lwa Buddy”. Według wierzeń chińskich on był symbolem dostojeństwa i potęgi, ochraniał przed złymi mocami i duchami a także uznawany był za obrońcę prawa. Umieszczany był przed budynkami państwowymi, bramami świątynnymi oraz grobowcami. Para statuetek przedstawiająca psa Fo była także uznawana za doskonały prezent dla cesarza, wyrażający szacunek dla władcy. Pojawienie się psa Fo w kulturze chińskiej nastąpiło pod wpływem buddyzmu, w którym lew był symbolem świętości, jednak w tym czasie Chińczycy nie znali takiego zwierzęcia (lwy nie występowały w Chinach), zatem pierwsze jego rzeźby powstały na wzór psa - którego nazwano później "psem Buddy" (słowo Fo oznacza w języku chińskim Buddę). Dekoracja malowana kobaltem, czerwienią i złotem na białym tle w motywy kwiatowe. Podstawa z brązu jest zdobiona motywami esownic nazywanych wolimi oczami oraz stylizowanymi liśćmi, produkcji europejskiej. Powstał jako wyrób eksportowy do Europy, dekorowany w stylu Imari. Nazwa ta pochodzi od portu w Japonii, gdzie wytwarzano porcelanę, położonego o około 6 kilometrów na południowy schód od Arity, w prowincji Hizen, na wyspie Kyushu. Z portu transportowano wyroby do Europy. Historię porcelany japońskiej datuję się na początek XVII wieku. Naczynia wyrabiano od XVII w. z miejscowych materiałów – glinki kaolinowej, początkowo wzorując się na ceramice chińskiej. Z czasem wielobarwna dekoracja naszkliwna, łączona z podszkliwnie umiejscowionym błękitem stała się charakterystycznym wyróżnikiem stylu. Wzory te zwane były imari. Sprowadzane przez holenderskich kupców cieszyły się w końcu XVII w. wielkim powodzeniem w Europie, wpisując się na stałe do wyposażenia modnych rokokowych i klasycystycznych salonów. W latach 30. XVIII w. rozpoczęto produkcję imitacji imari w Miśni, Delft i innych manufakturach. Japonia, Arita, XVIII.
Przemysław Kucia