Dyrektorzy

Duża, dekoracyjna waza symbolizująca wodę wykonana została zapewne w manufakturze porcelany w Miśni. Ta najstarsza w Europie wytwórnia porcelany założona została w 1710 r. przez Augusta II Sasa, działa ona do dziś. Powyższa waza powstała w XIX w. według modelu wazy symbolizującej wodę, należącej do miśnieńskiej serii czterech waz z 1747 r. przedstawiających cztery żywioły: powietrze, ogień, wodę i ziemię. Twórcą modeli tych waz w stylu rokokowym był Johann Joachim Kaendler, rzeźbiarz pracujący w manufakturze w Miśni od 1731 r., z czasem kierownik modelarni. Uważany jest on za najwybitniejszego modelera w porcelanie w Europie. Wszystkie cztery wazy z serii, zapewne osiemnastowieczne, znajdowały się w zbiorach dawnych właścicieli łańcuckiego zamku (J. Piotrowski, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933, s. 65, 66, il. 67). Zostały one wywiezione w 1944r. za granicę przez Alfreda Potockiego, ostatniego właściciela zamku łańcuckiego. Powyższą wazę symbolizującą wodę zakupiło muzeum w 1984r. Waza jest ażurowa, o owoidalnym, wysmukłym brzuścu i stożkowatej szyi. Odznacza się bogatą oprawą plastyczną. Okrągła podstawa imituje brzeg morski. Modelowana jest z tyłu w stos kamieni, po których pełza rak, z przodu w spienione fale morskie i rocaille. Na kamieniu przysiadł amorek wyobrażony jako pełnoplastyczna figurka, z siecią rybacką przerzuconą przez ramię, trzymający w ręku koral. Figurka amorka stanowi główny akcent rzeźbiarskiej dekoracji wazy. Z podstawy wyrastają zielone liście pałki wodnej pnące się wysoko po bokach ażurowego brzuśca. Dopełnieniem tej scenerii jest pełzający wewnątrz szyi wazy węgorz wychylający swą głowę z otwartą paszczą, na zewnątrz brzuśca przez otwór z przodu wazy.

Barbara Trojnar