Dyrektorzy

Obraz z kolekcji muzealnej przedstawia młodą kobietę, ukazaną w popiersiu, z pięknymi złotymi włosami, których pukiel ucina trzymanymi w rękach nożycami. To Berenike, żona Ptolemeusza III, władcy Egiptu z III w. p. n. e, która ślubowała złożyć swe włosy w ofierze, jeśli jej mąż wróci szczęśliwie z wyprawy do Syrii. Po spełnieniu ślubu włosy w tajemniczy sposób zniknęły ze świątyni, a nadworny astronom ogłosił, że zostały przeniesione między gwiazdy, tworząc konstelację Warkocz Bereniki. Obraz pochodzi z 2 ćwierci XVII w i jest prawdopodobnie kopią z oryginału wykonanego przez Bernardo Strozziego. Bernardo Strozzi, zwany Il Prete Genovese (ur. w 1581 r w Genui, zm. w sierpniu 1644 r w Wenecji) to włoski malarz okresu baroku, który uczył się malarstwa w Sienie. Przez 12 lat przebywał w zakonie kapucynów w Genui, potem był misjonarzem. Pracował też jako inżynier w porcie. Po wyjeździe do Wenecji ok. 1630 r uzyskał tytuł arystokraty. Pozostawał pod wpływem Caravaggia i Rubensa, tworzył obrazy rodzajowe, religijne, alegoryczne oraz portrety . Kilka z obrazów jego autorstwa znajduje się w muzeach w Polsce. Obraz łańcucki nie jest sygnowany, zaś eksponowany jest w Salonie Bilardowym na I piętrze zamku.

Bożena Rybkowska