Dyrektorzy

Malowidło w stylu pompejańskim „Scena prawdopodobnie z przedstawienia teatralnego”
Obrazek z dawnej kolekcji Lubomirskich, zamówiony przez księżną marszałkową Lubomirską (występuje w inwentarzu z 1802 r) przedstawia scenę z przedstawienia teatralnego – trzy kobiety w powłóczystych sukniach - jedna siedzi trzymając złotą trąbkę, druga pisze coś na podium, na którym spoczywa głowa Meduzy, trzecia , z tyłu trzyma w dłoniach kadzielnicę (?). Tłem jest popielata ściana, oddana precyzyjnie z faktura tynku. Jest to kopia malowidła odkrytego w jednym z domów zalanego lawą i zasypanego popiołem wulkanicznym Herculanum. Wybuch  wulkanu Wezuwiusz miał miejsce w 79 r, a oba zasypane miasta czyli Pompeje i Herculanum zostały odkryte w 80 –tych latach XVIII w i odtąd malarstwo nazywane pompejańskim stało się bardzo popularne wśród arystokracji. Wyróżniono cztery style malarstwa Oczywiście, niejako „poza tymi stylami” rozwijało się malarstwo przedstawiające martwe natury zdobiące sale jadalne, a złożone z ptaków, owoców, ryb czy naczyń z wodą. Oprócz tego spotyka się malowane wprost na ścianach portrety przedstawiające mieszkańców domu. Łańcucki obrazek zamówiony przez księżnę marszałkową Lubomirską zdobi Apartament Chiński na I piętrze zamku, a właściwie pokój pompejański, czyli salonik w tym apartamencie.

Bożena Rybkowska