Dyrektorzy

Obraz z kolekcji muzealnej przedstawia lesisty krajobraz ze sztafażem małych ludzkich sylwetek na I planie i w tle. Kompozycja dwuplanowa, z obu stron zamknięta, światło pada z lewej strony obrazu. Kolorystyka ciemna, stonowana, z przewagą różnych odcieni zieleni i brązów. Akcentami ożywiającymi kompozycję są kolorowe stroje osób biorących udział w akcji. Na I planie wąwóz, którego dnem biegnie droga, na drodze czterech mężczyzn zajętych rozmową i towarzyszący im łaciaty biało – czarny pies. Po stronie prawej rzeka, tworząca zakole i płynąca wzdłuż prawej krawędzi płótna, na jej stromym brzegu mężczyzna i kobieta z dzieckiem, trzymającym matkę za spódnicę. Na rzece łódź odbijająca od brzegu, z dwoma mężczyznami na pokładzie. Na planie II widoczna ścieżka, biegnąca w lewo i niknąca wśród drzew. Drogą jedzie mężczyzna na siwym koniu. W tle po stronie lewej dwóch mężczyzn na koniach dążących w głąb obrazu, po prawej daleki, zasnuty mgiełką pagórkowaty pejzaż z zabudowaniami. Górą obrazu niebieskawe niebo, nad horyzontem rozjaśnione (w kolorze różowo – pomarańczowym). Autorem obrazu jest Jacques d` Artois (ur. w 1613 r w Brukseli, zm. w 1686 r również w Brukseli) flamandzki malarz i rysownik. Ulubionym tematem jego prac były leśne krajobrazy wokół Brukseli, często z ludzkimi postaciami, jak w łańcuckim obrazie. Malował też duże pejzaże, które dekorowały kościoły i opactwa. Jego brat i syn również byli malarzami, co stwarza trudność w przypisaniu poszczególnych prac jednemu z nich. Był czołowym malarzem pejzażystą, działającym w Brukseli w XVII w. Łańcucki obraz ujęty w drewnianą, złoconą, profilowana ramę można podziwiać w Salonie Zielonym, wchodzącym w skład Apartamentu Męskiego na I p zamku łańcuckiego.

Bożena Rybkowska