Dyrektorzy

Obraz z dawnej kolekcji Potockich, wywieziony przez ostatniego ordynata łańcuckiego Alfreda Potockiego zagranicę, odkupiony został dla zamku przez Ministerstwo Kultury i Sztuki w 1981 r z Galerii Heim w Londynie. Obraz przedstawia portret młodego mężczyzny, ukazanego w półpostaci, w stroju stylizowanym na strój polski. To Antoni Henryk Radziwiłł h. Trąby, (ur. w czerwcu 1775 r w Wilnie, zm.  w kwietniu 1833 r w Berlinie) książę – namiestnik Wielkiego Księstwa Poznańskiego, polityk, dwunasty ordynat na Nieświeżu, pradziadek Elżbiety z Radziwiłłów Potockiej, żony III ordynata łańcuckiego Romana. Radziwiłł młodość spędził w Berlinie, a poślubiając Fryderykę Dorotę Luizę Hohenzollern zapoczątkował tzw. linię berlińską Radziwiłłów. W swej polityce popierał Prusy, a będąc chwiejnego charakteru nie zapobiegał germanizacji. Był za to mecenasem sztuki, doprowadził do koncertu Niccolo Paganiniego w Poznaniu. Był też kompozytorem, muzykiem (grał na gitarze i wiolonczeli) i śpiewał. Do jego przyjaciół zaliczali się Ludwig van Beethoven ,Johann Wolfgang von Goethe i Feliks Mendelssohn. W należącym do niego myśliwskim pałacyku w Antoninie gościł Fryderyka Chopina, który skomponował dla niego Trio g – moll. Sam Radziwiłł był kompozytorem wielu pieśni, był też rysownikiem i rytownikiem, były to wykonane w akwaforcie portrety osób z najbliższego otoczenia. Obraz ujęty w szeroką, złoconą ażurową ramę z tabliczką informującą o portretowanym jest eksponowany w Korytarzu Białym na I piętrze zamku.

Bożena Rybkowska