Dyrektorzy

Dziewczynka z gołębiem. Alabastrowy posążek jest zmniejszoną kopią antycznego, rzymskiego posągu marmurowego (wys. 95 cm) znajdującego się w zbiorach Musei Capitolini w Rzymie. Posąg wykonany został w okresie panowania dynastii Antoninów (138 - 192 r.) według rzeźby hellenistycznej z II w. p.n.e. Pochodzi ze zbiorów kardynała Albani, słynnego kolekcjonera antyków. Posążek przedstawia stojącą dziewczynkę z przechyloną w lewo głową, ubraną w chiton i płaszcz, przyciskającą lewą ręką do piersi osłoniętego końcem szaty gołębia, chroniąc go przed atakiem pełzającego po jej nodze węża. Szeroki płaszcz udrapowany jest z przodu w gęste, opadające kaskadami fałdy. Okrągłą twarz dziecka ujmują długie, kręcone włosy z wyodrębnionym podwójnym pasmem biegnącym od środka czoła do tyłu głowy. W antycznym posągu wąż jest dodatkiem nowożytnym, pierwotnie w jego miejscu znajdowało się inne zwierzę, zapewne domowe (pies lub kot). Przypuszcza się, że posąg pełnił funkcję sepulkralną. Twórca łańcuckiej kopii nie jest znany. Posążek wykonany został w pierwszej połowie XIX w. Muzeum w Łańcucie zakupiło go w 1958 r. wraz z alabastrową kolumną, na której jest eksponowany w Salonie Zielonym w Apartamencie Męskim.

Barbara Trojnar