Dyrektorzy

Obraz z kolekcji muzealnej przedstawia portret kobiety w średnim wieku ukazanej w półpostaci, ze wzrokiem skierowanym na widza i lekkim półuśmiechem na twarzy. Kolorystyka stonowana, prawie monochromatyczna, utrzymana w różnych odcieniach szarości i oliwkowej oraz ciemnej, prawie czarnej zieleni. Obraz pochodzi z 2 poł. XVIII w i przypisywany jest Antonowi Graff (ur. w listopadzie 1736 r w Winterthur, zm. w czerwcu 1813 r w Dreźnie). To szwajcarski malarz, sławny portrecista, działający w Niemczech, uznawany za niemieckiego malarza urodzonego w Szwajcarii. Urodził się w rodzinie rzemieślniczej, naukę rozpoczął w szkole malarstwa w Winterthur, później w Augsburgu, gdzie długo nie zabawił z powodu zazdrości pozostałych członków gildii. Często wyjeżdżał do Monachium, aby studiować obrazy. W kwietniu 1766 r udał się do Drezna, gdzie został nadwornym malarzem i nauczycielem malarstwa w Akademii Sztuki. Otrzymywał wiele zamówień na portrety, a jego malarstwo było bardzo cenione. Uważa się go za mistrza światła i cienia, malując tak operował światłem, aby padało na twarz osoby portretowanej (jak w łańcuckim obrazie). Portretując kobiety w mistrzowski sposób oddawał stroje – suknie z różnych materiałów, draperie, dodatki (szale, boa). W swoich wczesnych pracach stosował monochromatyczne tło, podobnie jak w łańcuckim portrecie, w późniejszych latach oprócz portretów malował też pejzaże. Portret (owalny) w szerokiej drewnianej, złoconej ramie ozdobionej na osiach nakładanym ornamentem z wolut ,rocaila i gałązki z kwiatem eksponowany jest na korytarzu II p zamku. Na odwrociu na krosnach napis informujący o portretowanej w języku niemieckim.

Bożena Rybkowska