Dyrektorzy

Obraz z kolekcji Potockich, dawnych właścicieli zamku, przedstawia scenę rodzajową – wnętrze karczmy, z jej bywalcami i służącymi podsycającymi ogień za pomocą mieszka do rozniecania ognia. Kolorystyka ciemna, z cieniami zalegającymi kąty izby. We wnętrzu grupka rozmawiających przy stole mężczyzn, raczących się winem, pośrodku obrazu stojący drwal z piłą i po prawej, w głębi dwie kobiety przygotowujące strawę. Wnętrze karczmy z kolebkowym sklepieniem, pod ścianami półki z butlami trunków i wiszące obwarzanki, nanizane na sznurek. W lewym dolnym rogu obrazu sygnatura malarza ”H. Pillati 1860”. Henryk Pillati (ur. w styczniu 1832 roku w Warszawie, zm. w kwietniu 1894 roku w Warszawie) to polski malarz, ilustrator, rysownik i karykaturzysta. Po studiach, które ukończył w warszawskie Szkole Sztuk Pięknych uzupełniał wykształcenie zagranica, w Paryżu, Monachium i Rzymie (w tym czasie nauka w monachijskiej szkole była niejako obowiązkiem każdego malarza). Od 1860 roku wykonywał ilustracje do książek i warszawskich czasopism, takich jak „Tygodnik Ilustrowany” (bardzo popularny), „Biesiada Literacka”, „Wędrowiec”, „Kłosy”. W ilustracjach pokazywał życie i aktualne wydarzenia, często z akcentami humorystycznymi. Był malarzem scen rodzajowych (takich jak łańcucki obraz), batalistycznych i historycznych, ukazujących dzieje Polski. Tworzył też obrazy, w których pokazywał miejską biedotę jak np. „Gałganiarka”.