Rodzaj obiektu: metale
Wytworzenie obiektu - osoba / autor: nieznany
Datowanie opisowe: XIX/XX wiek
Wytworzenie obiektu - miejsce: nieznane
Technika: metalurgiczne > kucie
Tworzywo: przetworzony > metal > stop > stop miedzi > mosiądz
Wymiar - szerokość: 24 cm
Wymiar - wysokość: 78 cm
Wymiar - głębokość: 24 cm
Słowa kluczowe: wnętrza; kucie; metal; stelaż; przybory kominkowe
Nabycie - sposób: decyzja administracyjna
Nota popularyzatorska:
Kominkom, które służyły do ogrzewania pomieszczeń, towarzyszyły przybory kominkowe pełniące dwie funkcje- użytkową i dekoracyjną. W ich skład wchodziły: wilki kominkowe, szczypce, łopatka – szufelka, pogrzebacz, haczyk, miotełka, mieszek do podtrzymywania ognia (zwykle drewniany oprawiony w skórę), stojak na przybory, ekranik kominkowy, blacha przed kominek. Wyroby te podlegały modzie i ich wygląd zmieniał się w zależności od dominującego w danym okresie stylu w sztuce. Większość posiadanych przez Muzeum – Zamek w Łańcucie akcesoriów kominkowych pochodzi z czasu od XVIII wieku do pocz. XX wieku, a wykonane są z mosiądzu, brązu złoconego, stali, powstały zaś głownie Anglii, Francji i Polsce. Stojak na przybory kominkowe z kolekcji Potockich, mosiężny z przełomu XIX i XX wieku. Składa się z trzech części, stopy, trzonu zakończonego uchwytem i dwóch ramion z zaczepami na przybory kominkowe. Stopa płaska, w kształcie stylizowanego wieloliścia ozdobionego na krawędzi perełkami i wypełnionego ornamentem roślinnym. Trzon wysoki, okrągły ozdobiony na całej długości ornamentem perełkowym i zygzakiem, zakończony jest gałką w formie płomienistej wazki. Na jednej trzeciej wysokości od góry trzonu przymocowane są dwa fantazyjnie wygięte ramiona, ozdobione ornamentem geometrycznym do zawieszania przyborów kominkowych.
Przemysław Kucia
