Rodzaj obiektu: metale
Wytworzenie obiektu - osoba / autor: nieznany
Datowanie opisowe: XX wiek
Wytworzenie obiektu - miejsce: nieznane
Technika: metalurgiczne > kucie
Tworzywo: przetworzony > metal > żelazo
Wymiar - wysokość: 70 cm
Słowa kluczowe: metal; wyposażenie; żelazo; wystrój; przybory kominkowe
Nabycie - sposób: decyzja administracyjna
Nota popularyzatorska:
Kominkom, które służyły do ogrzewania pomieszczeń, towarzyszyły przybory kominkowe pełniące dwie funkcje- użytkową i dekoracyjną. W ich skład wchodziły: wilki kominkowe, szczypce, łopatka – szufelka, pogrzebacz, haczyk, miotełka, mieszek do podtrzymywania ognia (zwykle drewniany oprawiony w skórę), stojak na przybory, ekranik kominkowy, blacha przed kominek. Wyroby te podlegały modzie i ich wygląd zmieniał się w zależności od dominującego w danym okresie stylu w sztuce. Większość posiadanych przez Muzeum – Zamek w Łańcucie akcesoriów kominkowych pochodzi z czasu od XVIII wieku do pocz. XX wieku, a wykonane są z mosiądzu, brązu złoconego, stali, powstały zaś głownie Anglii, Francji i Polsce. Szczypce kominkowe z kolekcji Potockich, stal, odlew cyzelowany, początek XIX wieku, prawdopodobnie wyrób angielski. Szczypce dwuramienne z uchwytem, ramiona długie z profilowanych prętów, zakończone okrągłymi przyciskami do chwytania polan w kominku. Ramiona w połowie długości dekorowane „ozdobnym wybrzuszeniem”. Ramiona górą zakończone przechodzą w łukowaty pręt łączący ramiona zakończony ozdobną gałką, z której poprowadzono uchwyt. Uchwyt o kształcie tralkowym zakończony sterczyną. Jedno ramię szczypców jest ruchome, dzięki bolcowi umieszczonemu w ozdobnej gałce.
Przemysław Kucia
