Informacje
Godziny otwarcia
poniedziałek
10.00-13.00
wtorek-niedziela
11.00-18.00
Kontakt
Telefon
(17) 749 38 62
Email
wycieczki@zamek-lancut.pl
Lokalizacja
ul. Zamkowa 1, 37-100 Łańcut
Materiały i artykuły
WIRTUALNE ZBIORY

Dyrektorzy

WIRTUALNE ZBIORY
;

PRZESZUKAJ ZBIORY
 
 
Nazwa obiektu: Czarka
Tytuł: Sakazuki
Rodzaj obiektu: orient
Wytworzenie obiektu - osoba / autor: nieznany
Datowanie opisowe: XVIII/XIX wiek
Wytworzenie obiektu - miejsce: Japonia (Azja)
Technika: malarskie > malowanie
Tworzywo: substancja > żywica > żywica naturalna > laka; organiczny > pochodzenia roślinnego > drewno
Wymiar - wysokość: 3.7 cm
Wymiar - średnica: 6.5 cm
Słowa kluczowe: naczynie; drewno; laka; orient; Daleki Wschód
Nabycie - sposób: decyzja administracyjna
Nota popularyzatorska:

Czarka drewniana z toczonego drewna, wysoka, pokryta polerowaną laką, napylana złotym proszkiem, do picia sake. malowana  czarną laką kuro-urushi, polerowaną. Dekoracja w postaci  kompozycji pejzażowej obiega wokół zewnętrznych ścianek czarki. Przedstawia nadbrzeżne  domostwo na tle skał, drzew sosnowych i wierzb, jest tam tez głaz porośnięty roślinnością; z  odpoczywającym ptakiem wodnym. Wewnątrz dna czarki dekoracja kwiatowa, złocona. Japonia, Średnie i Późne Edo, XVIII/XIX wiek. Laka to żywica sumaka lakowego, rosnącego na południe od rzeki Jangcy, używana w japońskiej i chińskiej sztuce zdobniczej, często barwiona. Żywicę sumaka lakowego uzyskuje się przez nacięcie kory, wtedy wypływa z drzewa gęsty sok w postaci szarej emulsji. Substancja ta ciemnieje w kontakcie z powietrzem, a po odparowaniu wody w twardnieje. Żywica jest następnie oczyszczana i barwiona tlenkami metali. Szkielet przedmiotu wykonywano głównie z drewna wyszlifowanego, czasem oklejonego papierem lub płótnem dla wyrównania powierzchni. Lakowano także skórę, metal, papier mâché, plecionkę bambusową. Lakę nakładano wielokrotnie przed nałożeniem warstw,  po stwardnieniu powierzchnia była dokładnie polerowana. Ilość nakładanych warstw zależała od techniki zdobienia. Przy gładkich tłach wystarczyło kilka warstw, przy rzeźbieniu nawet kilkaset. Laka stanowiła tło dla dekoracji. Techniki zdobienia laki ogólnie można podzielić na inkrustację, rzeźbienie i prószenie. Dwie pierwsze techniki pochodzą ze sztuki chińskiej, prószenie jest wkładem Japonii. Czarną i czerwoną laką pokrywano tace, grzebienie, biżuterię, gliniane naczynia, a nawet zbroje i trumny. Najstarsze wyroby z laki pochodzą z IV tysiąclecia p.n.e. Przez wieki sztuka zdobienia laką prawie zanikła, odrodziła się ponownie w XVIII/XII wieku naszej ery. Laka służyła do wyrobu bądź zdobienia mebli, naczyń, pędzli. Proces zdobienia tym rodzajem laki polegał na wielokrotnym pokrywaniu powierzchni żywicą i  rzeźbieniu ornamentu w każdej warstwie, co nadawało temu zdobieniu przestrzenności. Przedmioty z laki jako pierwsi sprowadzili do Europy w XVI wieku jezuici. Laka stała się popularna w XVII i XVIII wieku.
Dorota Rajchert


wwwmuzeach
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług oraz w celach analitycznych i marketingowych. Możesz określić warunki przechowywania i dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce lub zaakceptować wszystkie pliki cookies. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z naszą "Polityką prywatności"
Akceptuję